top of page
Neo-Renaissance lyrical erudite

Galatée
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Dum me Galatea tenebat, lié je restai, une ombre fugace obéie à sa volonté. Pas de chemins ensoleillés, pas de portes ouvertes. Des chaînes de soie, ses murmures tissés, une bataille silencieuse jamais gagnée. Pas d'espoir, pas d'espoir de liberté, pas de souci, pas de souci pour l'avenir, Galatea tenait mon âme en esclavage. Son emprise l'ascension, son emprise la chute. Nec spes libertatis erat. Pas de rêve, pas d'air, les étoiles au-dessus d'eux n'en avaient cure. La nuit s'étendait, un piège silencieux. Nec cura peculi, les richesses ne signifient rien. Un cœur autrefois libre maintenant profondément pris, son regard, une tempête, son sourire une flamme, et pourtant je murmurais son nom maudit, « ensorcelé ». Pas d'espoir, pas d'espoir de liberté, pas de souci, pas de souci pour l'avenir. Galatea tenait mon âme en esclavage. Son emprise l'ascension, son emprise la chute.
Dum me Galatea tenebat, lié je restai, une ombre fugace obéie à sa volonté. Pas de chemins ensoleillés, pas de portes ouvertes. Des chaînes de soie, ses murmures tissés, une bataille silencieuse jamais gagnée. Pas d'espoir, pas d'espoir de liberté, pas de souci, pas de souci pour l'avenir, Galatea tenait mon âme en esclavage. Son emprise l'ascension, son emprise la chute. Nec spes libertatis erat. Pas de rêve, pas d'air, les étoiles au-dessus d'eux n'en avaient cure. La nuit s'étendait, un piège silencieux. Nec cura peculi, les richesses ne signifient rien. Un cœur autrefois libre maintenant profondément pris, son regard, une tempête, son sourire une flamme, et pourtant je murmurais son nom maudit, « ensorcelé ». Pas d'espoir, pas d'espoir de liberté, pas de souci, pas de souci pour l'avenir. Galatea tenait mon âme en esclavage. Son emprise l'ascension, son emprise la chute.

L'enchantement de la sirène
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Belle, vertueuse et pure âme,
Douce Princesse, tu es une lune de tendresse.
Illumine mon soleil, Rose d'or,
La lumière, bénie de douceur.
Les eaux qui nous enveloppent, sous les bénédictions des mers,
Révèlent leurs mystères, dans les rayons du clair de lune,
Les marées tumultueuses séduisent mon regard,
Sur le front de la Sirène, perle et fleurs.
Les coraux qui reflètent les vagues en couleurs,
Entourent les sanctuaires de la vie et de l'amour,
Élèvent vers les cieux le chant du Condor,
Là où les bleus s'enlacent, dans les atriums des mers.
Voici le Seigneur Poète, mon Altesse Sirène,
Prince naufragé d'une mer perdue,
Qui s'est trouvé séduit dans les profondeurs,
Il désire le châtiment de ne jamais fouler le sable,
Par les bénédictions de Vénus, amour interdit.
Belle, vertueuse et pure âme,
Douce Princesse, tu es une lune de tendresse.
Illumine mon soleil, Rose d'or,
La lumière, bénie de douceur.
Les eaux qui nous enveloppent, sous les bénédictions des mers,
Révèlent leurs mystères, dans les rayons du clair de lune,
Les marées tumultueuses séduisent mon regard,
Sur le front de la Sirène, perle et fleurs.
Les coraux qui reflètent les vagues en couleurs,
Entourent les sanctuaires de la vie et de l'amour,
Élèvent vers les cieux le chant du Condor,
Là où les bleus s'enlacent, dans les atriums des mers.
Voici le Seigneur Poète, mon Altesse Sirène,
Prince naufragé d'une mer perdue,
Qui s'est trouvé séduit dans les profondeurs,
Il désire le châtiment de ne jamais fouler le sable,
Par les bénédictions de Vénus, amour interdit.

Fructus Amoris et Peccati Originalis
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Quae sunt mysteria et insignia desiderius ? Pomus rubrus et roseus, quid incogitabile, Peccati originale en bolide ineffabile, Quod serpens in primitia, osculi incitatus.
Quæ Fructus ! Ex enivrant et désireux ! Ile Poesis aeterna muse inebriantus, In essentia infernalis, coelum involutus, Quod instanti ile morsus maledictus sunt.
Antem mordaciut surface illusionis, Et pro amorem exulem in vitam degerem, An divini Eden in aeterna solitutis.
Dans ces vertus Eve, numqua obliviscaris. Qui in triomphum angelus mortis dedit Adam, Ilum amorem in hoc fructum primaevae arboris.
Quae sunt mysteria et insignia desiderius ? Pomus rubrus et roseus, quid incogitabile, Peccati originale en bolide ineffabile, Quod serpens in primitia, osculi incitatus.
Quæ Fructus ! Ex enivrant et désireux ! Ile Poesis aeterna muse inebriantus, In essentia infernalis, coelum involutus, Quod instanti ile morsus maledictus sunt.
Antem mordaciut surface illusionis, Et pro amorem exulem in vitam degerem, An divini Eden in aeterna solitutis.
Dans ces vertus Eve, numqua obliviscaris. Qui in triomphum angelus mortis dedit Adam, Ilum amorem in hoc fructum primaevae arboris.

Hélène Troiae
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Qui factum est mirabilis in estrum.
Ad tempore ile Graecies et Troianis.
Conversus bellatorum omni insanis.
Incitat illis bellis artis rerum.
Nomen aeterna hic ex consecratum.
Hoc est Helena Troiae en amour.
Tollebat eam per dilecto Paris.
Ardenti se obtulit ile amorum.
Achillem gladius fecit vindicatum.
Hector perfidiae domina martyris.
Absorbuit et sanguinem vulneratum.
Erat troianum equum triomphantis ?
Vel fatum venunt puniens in hanc vitam.
Fectum honorem triomphantem Spartie.
Qui factum est mirabilis in estrum.
Ad tempore ile Graecies et Troianis.
Conversus bellatorum omni insanis.
Incitat illis bellis artis rerum.
Nomen aeterna hic ex consecratum.
Hoc est Helena Troiae en amour.
Tollebat eam per dilecto Paris.
Ardenti se obtulit ile amorum.
Achillem gladius fecit vindicatum.
Hector perfidiae domina martyris.
Absorbuit et sanguinem vulneratum.
Erat troianum equum triomphantis ?
Vel fatum venunt puniens in hanc vitam.
Fectum honorem triomphantem Spartie.

Opéra Hortus Hederae
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Cum in hortus Hederae aurora floruit, In matrimonium Proserpinae et Hades Concordiam et amorem ad omnia numines, Etautela tempus veris hic exaltata fuit.
De coronis divinis petalas aureatas,
Decidit in noctes nuptiarum illuminatas, Cupidias, delirium infernalis inter voluptatas, Olympicas flammas virgines imaculatas.
Adentem et candentem exoritur tartarum, Faces ignis altae in Olympum incenduntur, Melodias inter lavas decantas vulcanum.
In caerimoniis deorum qui se semper amaverunt, Aphroditis frontis aeterna eis benedixerunt, Et coelum coniungens et infernum qui hic se ivenunt.
Cum in hortus Hederae aurora floruit, In matrimonium Proserpinae et Hades Concordiam et amorem ad omnia numines, Etautela tempus veris hic exaltata fuit.
De coronis divinis petalas aureatas,
Decidit in noctes nuptiarum illuminatas, Cupidias, delirium infernalis inter voluptatas, Olympicas flammas virgines imaculatas.
Adentem et candentem exoritur tartarum, Faces ignis altae in Olympum incenduntur, Melodias inter lavas decantas vulcanum.
In caerimoniis deorum qui se semper amaverunt, Aphroditis frontis aeterna eis benedixerunt, Et coelum coniungens et infernum qui hic se ivenunt.

Opéra Atlantis Veteris
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Comtemplatur verunt videris, splendeo atlantis.
generatio illa, quae olim sapientiam coluit.
ad per temporis, eas scientia excaecavit.
sine precib, sine amoris, ni veris vitatis.
Historiae gloria, nunc tamen s'enfuit.
Sous undis veteris maris, Atlantis latet,
Mundi memoria, in animo manet,
Sagittae temporis, in tenebris abandon.
Amorem cupiebant pour non-venerunt,
Ira Neptui dans l'océan saeviente,
dans les fosses de Timoris dans l'eau torrente,
ad pedes statuae suae surrexerunt.
sed ruinae memoriae reaedificatae fecit.
Sicut in nocte, spes tamen manet,
In Silentio maris, amor sempre latet.
Atlantis possède la resurrexit de Maribus.
Comtemplatur verunt videris, splendeo atlantis.
generatio illa, quae olim sapientiam coluit.
ad per temporis, eas scientia excaecavit.
sine precib, sine amoris, ni veris vitatis.
Historiae gloria, nunc tamen s'enfuit.
Sous undis veteris maris, Atlantis latet,
Mundi memoria, in animo manet,
Sagittae temporis, in tenebris abandon.
Amorem cupiebant pour non-venerunt,
Ira Neptui dans l'océan saeviente,
dans les fosses de Timoris dans l'eau torrente,
ad pedes statuae suae surrexerunt.
sed ruinae memoriae reaedificatae fecit.
Sicut in nocte, spes tamen manet,
In Silentio maris, amor sempre latet.
Atlantis possède la resurrexit de Maribus.

Opéra Hadès - Ignes Tartari
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Ecce, coram rege Hadès, adsum, in sede Tartari,
Igne factus, et Regina Persephone iuxta videtur.
Una melodiam animarum, quae per ignes ardentur,
Sed quid caelorum in tenebris possint radiare ?
Saecula post saecula générationes steterant,
Contemplandum quis dolor in anima commuveret,
Quis amplexus misericordiae non ignosceret.
Lux tenebras praevaleat, per illum qui non tenebrant.
Sed in corde tenebris, lumen sempre lucet,
Nam etiam dans les abysses, lumen Dei illuminat,
Et pax, quæ superat omnia, in anima regnat.
Quamvis aeterna nox, lux divinitatis praevalet.
Ecce, coram rege Hadès, adsum, in sede Tartari,
Igne factus, et Regina Persephone iuxta videtur.
Una melodiam animarum, quae per ignes ardentur,
Sed quid caelorum in tenebris possint radiare ?
Saecula post saecula générationes steterant,
Contemplandum quis dolor in anima commuveret,
Quis amplexus misericordiae non ignosceret.
Lux tenebras praevaleat, per illum qui non tenebrant.
Sed in corde tenebris, lumen sempre lucet,
Nam etiam dans les abysses, lumen Dei illuminat,
Et pax, quæ superat omnia, in anima regnat.
Quamvis aeterna nox, lux divinitatis praevalet.

Sanctum gladium et caelum caelis (lyrique)
Musique, paroles et illustrations d'Igor Nigri
Hic Somnium est quae eies contemplatur, Quod essentia non erat omni somnium, Vox divina pervenit spiritus meum, In paradisum sumens Prophetatur.
Decidit Dei currutis in flammeum Quae ducit ad portarum per magistris, Portans me ad introitum portae caelis, Qui aperuit antem me spiritus meum.
Et portae ad iustorum apertatur, Terram albam ex factum in argentum, Et caelis in fulgentes factum aurum, Ubi purae animae invenirentur.
In hortus caelis arbores divinis, Ante aqua fontis dominaes in lucis, Balneum non contemplatur in timoris, Ut viderem nuditas purae animis.
In templus Eden factum celebratum, Dies erat traditionis legis caelis, Expect angelus Dei excedere thronis, Et ipsum Dei sedere essentia Deum.
Attractum me ad caelis in portarum, Sed angelorum me impediverunt, Spiritum corpus meum dominaverunt, Tulit me ad fornacem divinorum.
In fornacem proieci caeli argentum, Ego divinae nomina dicensit, De igne Dei flammea aurea in surrexit, Sanctum gladium sucept ego per bellum.
Et vox caelum ex dicta sacrum Dei, Accipt in manus hic est sanctum gladium, In quo deceifas adversarius meum, Dicipulus, pupili sacrum mei.
Custodes portae caeli claudeverum, Spiritum Dei qui facit in percussit, Vel sanctum gladium veris vulneratit, Qui eos rapuit ad caelum lowerum.
Hic antem me portarum caelum caelis, Et quod spiritus meum in contemplatur, Verba non possunt qui in definitur, Quid veris visium meum in perveneris.
Ex veneratur caelum in splendore, Divinis luminaris et coloris In palatis caelestis relucentis, In caelis angelorum rex regnore.
Et quo magis ad caelum ascenditi, Magis et corpus meum fecit dissolvit, Ubi vitalis lux mea in pervadit, Quandem ad centrum caelum perveniti.
Hic Somnium est quae eies contemplatur, Quod essentia non erat omni somnium, Vox divina pervenit spiritus meum, In paradisum sumens Prophetatur.
Decidit Dei currutis in flammeum Quae ducit ad portarum per magistris, Portans me ad introitum portae caelis, Qui aperuit antem me spiritus meum.
Et portae ad iustorum apertatur, Terram albam ex factum in argentum, Et caelis in fulgentes factum aurum, Ubi purae animae invenirentur.
In hortus caelis arbores divinis, Ante aqua fontis dominaes in lucis, Balneum non contemplatur in timoris, Ut viderem nuditas purae animis.
In templus Eden factum celebratum, Dies erat traditionis legis caelis, Expect angelus Dei excedere thronis, Et ipsum Dei sedere essentia Deum.
Attractum me ad caelis in portarum, Sed angelorum me impediverunt, Spiritum corpus meum dominaverunt, Tulit me ad fornacem divinorum.
In fornacem proieci caeli argentum, Ego divinae nomina dicensit, De igne Dei flammea aurea in surrexit, Sanctum gladium sucept ego per bellum.
Et vox caelum ex dicta sacrum Dei, Accipt in manus hic est sanctum gladium, In quo deceifas adversarius meum, Dicipulus, pupili sacrum mei.
Custodes portae caeli claudeverum, Spiritum Dei qui facit in percussit, Vel sanctum gladium veris vulneratit, Qui eos rapuit ad caelum lowerum.
Hic antem me portarum caelum caelis, Et quod spiritus meum in contemplatur, Verba non possunt qui in definitur, Quid veris visium meum in perveneris.
Ex veneratur caelum in splendore, Divinis luminaris et coloris In palatis caelestis relucentis, In caelis angelorum rex regnore.
Et quo magis ad caelum ascenditi, Magis et corpus meum fecit dissolvit, Ubi vitalis lux mea in pervadit, Quandem ad centrum caelum perveniti.

The Vampire's Chalice
Music, lyrics and art by Igor Nigri
Know that I live in you, white moon my vampire. The pretty angel wrapped in golden divine light, Hidden here in a ruined castle, in the heaven height. Without behold the sun, the face of splendor.
As night falls and stars became appear, Darkness arises from this glooming, But I have the ethereal flame that make be lighting and will-o-the-wisp when the mists come here.
Don't be afraid, stiffing like rock afraiding, Feeling the burn of the sun in the vampire's teeth, offering your body filled languor and lips sweet, whith the red blood in your wound falling.
I came in ardent hell, to be your fallen angel. Desires that the endless storms flashes, with burning thunders kissed by the waves, Just with my kiss, my dear, your love can be eternal.
Borned in the ancient calends of darkness, I know secrets that Gods never told, secrets forever, Eternal dreams from heaven brought me here, I dreamed with you when you had my dreams.
The one that your neck so much loves, Hidding your whip in your long dresses, Singing to the depths with fallen angels, along with the Erinyes, elegies and declaims.
And behind the cover always a horrible frame, As in his kisses your neck is had bitten, But for love I would go to exalted heaven to Seek redemption by the ineffable flame.
Know that I live in you, white moon my vampire. The pretty angel wrapped in golden divine light, Hidden here in a ruined castle, in the heaven height. Without behold the sun, the face of splendor.
As night falls and stars became appear, Darkness arises from this glooming, But I have the ethereal flame that make be lighting and will-o-the-wisp when the mists come here.
Don't be afraid, stiffing like rock afraiding, Feeling the burn of the sun in the vampire's teeth, offering your body filled languor and lips sweet, whith the red blood in your wound falling.
I came in ardent hell, to be your fallen angel. Desires that the endless storms flashes, with burning thunders kissed by the waves, Just with my kiss, my dear, your love can be eternal.
Borned in the ancient calends of darkness, I know secrets that Gods never told, secrets forever, Eternal dreams from heaven brought me here, I dreamed with you when you had my dreams.
The one that your neck so much loves, Hidding your whip in your long dresses, Singing to the depths with fallen angels, along with the Erinyes, elegies and declaims.
And behind the cover always a horrible frame, As in his kisses your neck is had bitten, But for love I would go to exalted heaven to Seek redemption by the ineffable flame.
bottom of page


