top of page
Lyrischer Gelehrter der Neo-Renaissance

Galatea
Música, letra e arte de Igor Nigri
Dum me Galatea tenebat, preso eu permaneci, uma sombra fugaz. Sua vontade obedecia. Sem caminhos iluminados pelo sol, sem portões abertos. Correntes de seda, seus sussurros se entrelaçavam, uma batalha silenciosa jamais vencida. Sem esperança, sem esperança de liberdade, sem preocupação, sem preocupação com o futuro, Galatea mantinha minha alma cativa. Seu domínio, a ascensão; seu domínio, a queda. Nec spes libertatis erat. Sem sonho, sem ar, as estrelas acima não se importavam. A noite se estendia, uma armadilha silenciosa. Nec cura peculi, riquezas não significam nada. Um coração outrora livre, agora profundamente aprisionado, seu olhar, uma tempestade, seu sorriso, uma chama, e ainda assim eu sussurrava seu nome amaldiçoado. Sem esperança, sem esperança de liberdade, sem preocupação, sem preocupação com o futuro. Galatea mantinha minha alma cativa. Seu domínio, a ascensão; seu domínio, a queda.
Dum me Galatea tenebat, preso eu permaneci, uma sombra fugaz. Sua vontade obedecia. Sem caminhos iluminados pelo sol, sem portões abertos. Correntes de seda, seus sussurros se entrelaçavam, uma batalha silenciosa jamais vencida. Sem esperança, sem esperança de liberdade, sem preocupação, sem preocupação com o futuro, Galatea mantinha minha alma cativa. Seu domínio, a ascensão; seu domínio, a queda. Nec spes libertatis erat. Sem sonho, sem ar, as estrelas acima não se importavam. A noite se estendia, uma armadilha silenciosa. Nec cura peculi, riquezas não significam nada. Um coração outrora livre, agora profundamente aprisionado, seu olhar, uma tempestade, seu sorriso, uma chama, e ainda assim eu sussurrava seu nome amaldiçoado. Sem esperança, sem esperança de liberdade, sem preocupação, sem preocupação com o futuro. Galatea mantinha minha alma cativa. Seu domínio, a ascensão; seu domínio, a queda.

O encanto da sereia
Música, letra e arte de Igor Nigri
Alma bela, virtuosa e pura,
Doce Princesa, tu és uma lua de ternura.
Ilumina meu sol, Rosa dourada,
A luz, abençoada com doçura.
As águas que nos cobrem, nas bênçãos dos mares,
Revelam seus mistérios, nos raios do luar,
Marés revoltas seduzindo meu olhar,
Na testa da Sereia, há pérolas e flores.
Os corais que refletem as ondas em cores,
Cercam os santuários da vida e do amor,
Elevam aos céus o canto do Condor,
Onde os azuis abraçam, nos átrios dos mares.
Eis o Senhor Poeta, minha Alteza Sereia,
Príncipe náufrago de um mar perdido,
Que se viu seduzido nas profundezas,
Ele deseja a punição de nunca mais pisar na areia,
Pelas bênçãos de Vênus, amor proibido.
Alma bela, virtuosa e pura,
Doce Princesa, tu és uma lua de ternura.
Ilumina meu sol, Rosa dourada,
A luz, abençoada com doçura.
As águas que nos cobrem, nas bênçãos dos mares,
Revelam seus mistérios, nos raios do luar,
Marés revoltas seduzindo meu olhar,
Na testa da Sereia, há pérolas e flores.
Os corais que refletem as ondas em cores,
Cercam os santuários da vida e do amor,
Elevam aos céus o canto do Condor,
Onde os azuis abraçam, nos átrios dos mares.
Eis o Senhor Poeta, minha Alteza Sereia,
Príncipe náufrago de um mar perdido,
Que se viu seduzido nas profundezas,
Ele deseja a punição de nunca mais pisar na areia,
Pelas bênçãos de Vênus, amor proibido.

Fructus Amoris e Peccati Originalis
Música, letra e arte de Igor Nigri
Quae sunt mysteria et insignia desiderius? Pomus rubrus et roseus, quid incogitabile, Peccati originale in bólido inefável, Quod serpens in primitia, osculi incitatus.
Quae Fructus! Ex inebriante e desiderunt! Ile Poesis aeterna muse inebriantus, In essentia infernalis, coelum involutus, Quod instanti ile morsus maledictus sunt.
Antem mordaciut superficie Illusionis, Et pro amorem exulem in vitam degerem, An divini Eden in aeterna solitutis.
In dem virtutes Eva, numqua obliviscaris. Qui in triunum angelus mortis dedit Adam, Ilum amorem in hoc fructum primaevae arboris.
Quae sunt mysteria et insignia desiderius? Pomus rubrus et roseus, quid incogitabile, Peccati originale in bólido inefável, Quod serpens in primitia, osculi incitatus.
Quae Fructus! Ex inebriante e desiderunt! Ile Poesis aeterna muse inebriantus, In essentia infernalis, coelum involutus, Quod instanti ile morsus maledictus sunt.
Antem mordaciut superficie Illusionis, Et pro amorem exulem in vitam degerem, An divini Eden in aeterna solitutis.
In dem virtutes Eva, numqua obliviscaris. Qui in triunum angelus mortis dedit Adam, Ilum amorem in hoc fructum primaevae arboris.

Helena Troiae
Música, letra e arte de Igor Nigri
Qui factum est mirabilis in estrum.
Ad tempore ile Graecies et Troianis.
Conversus bellatorum omni insanis.
Incitat illis bellis artis rerum.
Nomen aeterna hic ex consecratum.
Hoc est Helena Troiae in amoris.
Tollebat eam per dilecto Paris.
Ardenti se obtulit ile amorum.
Achillem gladius fecit vindicatum.
Hector perfidiae domina martyris.
Absorvido e sanguíneo vulneratum.
Erat troianum equum triunfante?
Vel fatum venunt puniens in hanc vitam.
Fectum honorem triunfantem Spartis.
Qui factum est mirabilis in estrum.
Ad tempore ile Graecies et Troianis.
Conversus bellatorum omni insanis.
Incitat illis bellis artis rerum.
Nomen aeterna hic ex consecratum.
Hoc est Helena Troiae in amoris.
Tollebat eam per dilecto Paris.
Ardenti se obtulit ile amorum.
Achillem gladius fecit vindicatum.
Hector perfidiae domina martyris.
Absorvido e sanguíneo vulneratum.
Erat troianum equum triunfante?
Vel fatum venunt puniens in hanc vitam.
Fectum honorem triunfantem Spartis.

Ópera Hortus Hederae
Música, letra e arte de Igor Nigri
Cum in hortus Hederae aurora floruit, In matrimonium Proserpinae et Hades Concordiam et amorem ad omnia numines, Et altara tempus veris hic exaltata fuit.
De coronis divinis petalas aureatas,
Decidir em noctes nuptiarum illuminatas, Cupidias, delirium infernalis inter voluptatas, Olympicas flammas virgines imaculatas.
Adentem et candentem exoritur tartarum, Faces ignis altae in Olympum incenduntur, Melodias inter lavas decantas vulcanum.
In caerimoniis deorum qui se sempre amaverunt, Aphroditis frontis aeterna eis benedixerunt, Et coelum coniungens et infernum qui hic se ivenunt.
Cum in hortus Hederae aurora floruit, In matrimonium Proserpinae et Hades Concordiam et amorem ad omnia numines, Et altara tempus veris hic exaltata fuit.
De coronis divinis petalas aureatas,
Decidir em noctes nuptiarum illuminatas, Cupidias, delirium infernalis inter voluptatas, Olympicas flammas virgines imaculatas.
Adentem et candentem exoritur tartarum, Faces ignis altae in Olympum incenduntur, Melodias inter lavas decantas vulcanum.
In caerimoniis deorum qui se sempre amaverunt, Aphroditis frontis aeterna eis benedixerunt, Et coelum coniungens et infernum qui hic se ivenunt.

Ópera Atlantis Veteris
Música, letra e arte de Igor Nigri
Comtemplatur verunt videris, splendeo atlantis.
generatio illa, quae olim sapientiam coluit.
ad per temporis, eas scientia excaecavit.
sine precib, sine amoris, ni veris vitatis.
Historiae gloria, nunc tamen abscondit.
Sub undis veteris maris, Atlântida latet,
Mundi memoria, in animo manet,
Sagittae temporis, em tenebris renúncia.
Amorem cupiebant per non venerunt,
Ira Neptui no oceano saeviente,
em timoris fossae em aqua torrente,
ad pedes estátuas suae surrexerunt.
sed ruinae memoriae reaedificatae fecit.
Sicut in nocte, spes tamen manet,
In Silentio Maris, amor sempre latet.
Atlântida possent maribus ressurrexit.
Comtemplatur verunt videris, splendeo atlantis.
generatio illa, quae olim sapientiam coluit.
ad per temporis, eas scientia excaecavit.
sine precib, sine amoris, ni veris vitatis.
Historiae gloria, nunc tamen abscondit.
Sub undis veteris maris, Atlântida latet,
Mundi memoria, in animo manet,
Sagittae temporis, em tenebris renúncia.
Amorem cupiebant per non venerunt,
Ira Neptui no oceano saeviente,
em timoris fossae em aqua torrente,
ad pedes estátuas suae surrexerunt.
sed ruinae memoriae reaedificatae fecit.
Sicut in nocte, spes tamen manet,
In Silentio Maris, amor sempre latet.
Atlântida possent maribus ressurrexit.

Ópera Hades - Ignes Tartari
Música, letra e arte de Igor Nigri
Ecce, coram rege Hades, adsum, in sede Tartari,
Igne factus, e regina Perséfone iuxta videtur.
Una melodiam animarum, quae per ignes ardentur,
Sed quid caelorum in tenebris possint radiare?
Saecula post saecula Generationes Steterant,
Contemplandum quis dolor in anima commoveret,
Quisamplexus misericordiae non ignosceret.
Lux tenebras praevaleat, per illum qui non tenebrant.
Sed in corde tenebris, lumen sempre lucet,
Nam etiam in abyssus, lumen Dei illuminat,
Et pax, quae superat omnia, in anima regnat.
Quamvis aeterna nox, lux divinitatis praevalet.
Ecce, coram rege Hades, adsum, in sede Tartari,
Igne factus, e regina Perséfone iuxta videtur.
Una melodiam animarum, quae per ignes ardentur,
Sed quid caelorum in tenebris possint radiare?
Saecula post saecula Generationes Steterant,
Contemplandum quis dolor in anima commoveret,
Quisamplexus misericordiae non ignosceret.
Lux tenebras praevaleat, per illum qui non tenebrant.
Sed in corde tenebris, lumen sempre lucet,
Nam etiam in abyssus, lumen Dei illuminat,
Et pax, quae superat omnia, in anima regnat.
Quamvis aeterna nox, lux divinitatis praevalet.

Sanctum gladium et caelum caelis (lírico)
Música, letra e arte de Igor Nigri
Hic Somnium est quae eies contemplatur, Quod essentia non erat omni somnium, Vox divina pervenit spiritus meum, In paradisum sumens Prophetatur.
Decidit Dei currutis in flammeum Quae ducit ad portarum per magistris, Portans me ad introitum portae caelis, Qui aperuit antem me spiritus meum.
Et portae ad iustorum apertatur, Terram albam ex factum in argentum, Et caelis in fulgentes factum aurum, Ubi purae animae invenirentur.
In hortus caelis arbores divinis, Ante aqua fontis dominaes in lucis, Balneum non contemplatur in timoris, Ut viderem nuditas purae animis.
In templus Eden factum celebratum, Dies erat tradicionalis legis caelis, Expect angelus Dei excedere thronis, Et ipsum Dei sedere essentia Deum.
Attractum me ad caelis in portarum, Sed angelorum me impediverunt, Spiritum corpus meum dominaverunt, Tulit me ad fornacem divinorum.
In fornacem proieci caeli argentum, Ego divinae nomina dicensit, De igne Dei flammea aurea in surrexit, Sanctum gladium sucept ego per bellum.
Et vox caelum ex dicta sacrum Dei, Accipt in manus hic est sanctum gladium, In quo deceifas adversarius meum, Dicipulus, pupili sacrum mei.
Custodes portae caeli claudeverum, Spiritum Dei qui facit in percussit, Vel sanctum gladium veris vulneratit, Qui eos rapuit ad caelum inferiorum.
Hic antem me portarum caelum caelis, Et quod spiritus meum in contemplatur, Verba non possunt qui in definitur, Quid veris visium meum in perveneris.
Ex veneratur caelum in splendore, Divinis luminaris et coloris In palatis caelestis relucentis, In caelis angelorum rex regnore.
Et quo magis ad caelum ascenditi, Magis et corpus meum fecit dissolvit, Ubi vitalis lux mea in pervadit, Quandem ad centrum caelum perveniti.
Hic Somnium est quae eies contemplatur, Quod essentia non erat omni somnium, Vox divina pervenit spiritus meum, In paradisum sumens Prophetatur.
Decidit Dei currutis in flammeum Quae ducit ad portarum per magistris, Portans me ad introitum portae caelis, Qui aperuit antem me spiritus meum.
Et portae ad iustorum apertatur, Terram albam ex factum in argentum, Et caelis in fulgentes factum aurum, Ubi purae animae invenirentur.
In hortus caelis arbores divinis, Ante aqua fontis dominaes in lucis, Balneum non contemplatur in timoris, Ut viderem nuditas purae animis.
In templus Eden factum celebratum, Dies erat tradicionalis legis caelis, Expect angelus Dei excedere thronis, Et ipsum Dei sedere essentia Deum.
Attractum me ad caelis in portarum, Sed angelorum me impediverunt, Spiritum corpus meum dominaverunt, Tulit me ad fornacem divinorum.
In fornacem proieci caeli argentum, Ego divinae nomina dicensit, De igne Dei flammea aurea in surrexit, Sanctum gladium sucept ego per bellum.
Et vox caelum ex dicta sacrum Dei, Accipt in manus hic est sanctum gladium, In quo deceifas adversarius meum, Dicipulus, pupili sacrum mei.
Custodes portae caeli claudeverum, Spiritum Dei qui facit in percussit, Vel sanctum gladium veris vulneratit, Qui eos rapuit ad caelum inferiorum.
Hic antem me portarum caelum caelis, Et quod spiritus meum in contemplatur, Verba non possunt qui in definitur, Quid veris visium meum in perveneris.
Ex veneratur caelum in splendore, Divinis luminaris et coloris In palatis caelestis relucentis, In caelis angelorum rex regnore.
Et quo magis ad caelum ascenditi, Magis et corpus meum fecit dissolvit, Ubi vitalis lux mea in pervadit, Quandem ad centrum caelum perveniti.

The Vampire's Chalice
Music, lyrics and art by Igor Nigri
Know that I live in you, white moon my vampire. The pretty angel wrapped in golden divine light, Hidden here in a ruined castle, in the heaven height. Without behold the sun, the face of splendor.
As night falls and stars became appear, Darkness arises from this glooming, But I have the ethereal flame that make be lighting and will-o-the-wisp when the mists come here.
Don't be afraid, stiffing like rock afraiding, Feeling the burn of the sun in the vampire's teeth, offering your body filled languor and lips sweet, whith the red blood in your wound falling.
I came in ardent hell, to be your fallen angel. Desires that the endless storms flashes, with burning thunders kissed by the waves, Just with my kiss, my dear, your love can be eternal.
Borned in the ancient calends of darkness, I know secrets that Gods never told, secrets forever, Eternal dreams from heaven brought me here, I dreamed with you when you had my dreams.
The one that your neck so much loves, Hidding your whip in your long dresses, Singing to the depths with fallen angels, along with the Erinyes, elegies and declaims.
And behind the cover always a horrible frame, As in his kisses your neck is had bitten, But for love I would go to exalted heaven to Seek redemption by the ineffable flame.
Know that I live in you, white moon my vampire. The pretty angel wrapped in golden divine light, Hidden here in a ruined castle, in the heaven height. Without behold the sun, the face of splendor.
As night falls and stars became appear, Darkness arises from this glooming, But I have the ethereal flame that make be lighting and will-o-the-wisp when the mists come here.
Don't be afraid, stiffing like rock afraiding, Feeling the burn of the sun in the vampire's teeth, offering your body filled languor and lips sweet, whith the red blood in your wound falling.
I came in ardent hell, to be your fallen angel. Desires that the endless storms flashes, with burning thunders kissed by the waves, Just with my kiss, my dear, your love can be eternal.
Borned in the ancient calends of darkness, I know secrets that Gods never told, secrets forever, Eternal dreams from heaven brought me here, I dreamed with you when you had my dreams.
The one that your neck so much loves, Hidding your whip in your long dresses, Singing to the depths with fallen angels, along with the Erinyes, elegies and declaims.
And behind the cover always a horrible frame, As in his kisses your neck is had bitten, But for love I would go to exalted heaven to Seek redemption by the ineffable flame.
bottom of page


